μεσοτριβακόν

μεσοτριβακόν, τὸ (Α)

ενδυμασία που έχει τριφτεί κατά το ήμισυ, μισοτριμμένη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μεσ(ο)-* + τριβακόν, ουδ. τού επιθ. τριβακός«τριμμένος, παλιός» (< τρίβω)].